Erbo-di-mousco
Epipactis helleborine subsp. helleborine
Orchidaceae
Noms en français : Epipactis à larges feuilles, Épipactis helléborine.
Descripcioun :L'erbo-di-mousco es uno planto coumuno que trachis dins li bos fres, li clapiho e pelouso. La planto es un pau forto emé de fueio en espiralo longo de 7 à 12 cm, verdo e pas oundado. Li pecou de flour, li tepalo dóu dedins e l'epichile soun, en generau, rose-poupre.
Usanço :Lis erbo-di-mousco podon servi à sougna li plago e à neteja (detergènto).
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 100 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Epipactis
Famiho : Orchidaceae
Ordre : Asparagales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 2cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Bos fres
- Clapiho
- Pelouso
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Epipactis helleborine subsp. helleborine (L.) Crantz, 1769
Giróuflado-bastado
Dianthus godronianus
Caryophyllaceae
Àutri noum : Giróuflado-sóuvajo, Garouflet, Jóuriflado, Gidouflado, Jouniflado.
Noms en français : Oeillet à tiges longues, Oeillet virginal.
Descripcioun :Aquesto giróuflado-bastardo fai partido dóu group Dianthus caryophyllus s.l., coume si cousino Dianthus saxicola e Dianthus longicaulis. Se destrìo de la proumiero qu'a un "epicalice" de mai de dos bratèio e de la segoundo que si petalo soun mens longo que 30 mm. Trachis dins li tepiero roucaiouso de Prouvènço.
Usanço :Dins d'ùni relarg s'utiliso contro lou tussi e faire susa. Lis estùdi d'aro mostron de prouprieta contro li virus.
Port : Erbo
Taio : 15 à 80 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Dianthus
Famiho : Caryophyllaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 14 à 18 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Tepiero roucaiouso
- Tepiero seco
- Roucas
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurimediterrano
Ref. sc. : Dianthus godronianus Jord., 1855
(= Dianthus virgineus sensu Godr., 1847 non L., 1753 )